รายละเอียด	พฤศจิกายน 63	ธันวาคม 63	มกราคม 64	กุมภาพันธ์ 64
ดัชนีราคาผู้บริโภค	102.19	102.34	99.79	98.88
ดัชนีผลผลิตอุตสาหกรรม	98.11	96.33	101.34	99.48
อัตราการใช้กำลังการผลิต	65.43	63.77	66.41	65.08
ดุลการค้า	1,903.40	2,834.49	1,893.71	2,136.61
ดุลบัญชีเดินสะพัด	-1,475.99	-692.58	-673.34	-1,071.44
เงินฝาก	15,627.31	15,721.73	15,715.25	n.a.
เงินให้สินเชื่อ	16,659.40	16,810.96	17,019.02	n.a.

ที่มา: ธนาคารแห่งประเทศไทย
หมายเหตุ    ดัชนีราคาผู้บริโภค มีปีฐานคือ 2562                 เงินฝาก/เงินให้สินเชื่อ มีหน่วยเป็น พันล้านบาท
                อัตราการใช้กำลังการผลิต มีหน่วยเป็น ร้อยละ     ดัชนีผลผลิตอุตสาหกรรม มีปีฐานคือ 2559
                ดุลการค้า ดุลบัญชีเดินสะพัด มีหน่วยเป็น ล้านดอลลาร์สหรัฐอเมริกา

 

ภาวะอสังหาริมทรัพย์ เดือนกุมภาพันธ์ 2564

• ด้านอุปทาน

          - ที่อยู่อาศัยสร้างเสร็จจดทะเบียนในเขตกรุงเทพฯ และปริมณฑล เปรียบเทียบ ณ ก.พ. 63 กับ 64 มีรายละเอียดดังนี้

ปี	จำนวน(ยูนิต)	การเติบโต(%)
ณ ก.พ. 63	22,291	15.74%
ณ ก.พ. 64	12,272	-44.95%

ที่มา : ศูนย์ข้อมูลอสังหาริมทรัพย์

          - ประเภทที่อยู่อาศัยที่มีการจดทะเบียน ณ ก.พ. 64 เรียงตามลำดับมีรายละเอียดดังนี้

ประเภท	จำนวน(ยูนิต)	สัดส่วน(%)
บ้านเดี่ยว	5,990	48.81
อาคารชุด	4,166	33.95
ทาวน์เฮ้าส์	1,275	10.39
บ้านแฝด	471	3.84
อาคารพาณิชย์	370	3.01
รวม	12,272	100.00

ที่มา : ศูนย์ข้อมูลอสังหาริมทรัพย์
 

• ด้านอุปสงค์

ปี	จำนวน(ยูนิต)	การเติบโต(%)
ณ ก.พ. 63	25,981	0.42 %
ณ ก.พ. 64	20,522	21.01 %

ที่มา : ศูนย์ข้อมูลอสังหาริมทรัพย์

          - ประเภทที่อยู่อาศัยที่มีการโอนกรรมสิทธิ์ ณ ก.พ. 64 เรียงตามลำดับมีรายละเอียดดังนี้

ประเภท	จำนวน(ยูนิต)	สัดส่วน(%)
อาคารชุด	9,075	44.22
ทาวน์เฮ้าส์	6,142	29.93
บ้านเดี่ยว	3,476	16.94
อาคารพาณิชย์	935	4.56
บ้านแฝด	894	4.35
รวม	20,522	100.00

ที่มา : ศูนย์ข้อมูลอสังหาริมทรัพย์
 

• อัตราดอกเบี้ยที่อยู่อาศัยบุคคลทั่วไปลอยตัวเฉลี่ยของ 6 ธนาคารใหญ่ มีรายละเอียดดังนี้

ปี 64	อัตราดอกเบี้ยเฉลี่ย 6 ธนาคาร	อัตราดอกเบี้ยนโยบาย ธปท.
มกราคม	5.38	0.50
กุมภาพันธ์	5.34	0.50

ที่มา : ศูนย์ข้อมูลอสังหาริมทรัพย์
หมายเหตุ : 6 ธนาคาร ประกอบด้วย ธ.อาคารสงเคราะห์, ธ.กสิกรไทย, ธ.กรุงเทพ, ธ.กรุงศรีอยุธยา, ธ.กรุงไทย และ ธ.ไทยพาณิชย์

        ภาพรวมของอุปทานมีการปรับตัวลดลง 44.95% เมื่อเทียบกับช่วงเดียวกันของปีก่อน เนื่องจากการฟื้นตัวของเศรษฐกิจยังเป็นไปได้อย่างช้าๆ ท่ามกลางความผันผวนที่ยังมีอยู่มาก อีกทั้งการแพร่ระบาดของ COVID-19 ที่กลับมาระลอกใหม่ จึงทำให้ผู้ประกอบการชะลอการพัฒนาโครงการออกมา เพื่อรอดูสถานการณ์ให้มีความชัดเจนมากขึ้น ส่งผลให้อุปทานในตลาดมีทิศทางที่หดตัวลงมา ในขณะเดียวกันทางด้านอุปสงค์ก็มีทิศทางที่ปรับตัวลดลงมาอยู่ที่ 21.01% เพราะกำลังซื้อของผู้บริโภคยมีแนวโน้มชะลอตัวอยู่ต่อไป ประกอบกับการปล่อยสินเชื่อของสถาบันการเงินยังมีความเข้มงวด เนื่องจากทิศทางของหนี้ด้อยคุณภาพมีการปรับตัวสูงขึ้น ทั้งนี้ที่อยู่อาศัยประเภทอาคารชุดยังมียอดการโอนกรรมสิทธิ์มากที่สุด รองลงมาคือ ทาวน์เฮ้าส์ และบ้านเดี่ยว ในขณะที่อัตราดอกเบี้ยที่อยู่อาศัยปรับตัวลดลงมาอยู่ที่ 5.34% แต่อัตราดอกเบี้ยนโยบายของธนาคารแห่งประเทศไทยทรงตัวอยู่ที่ 0.50% ตามลำดับ

 

วิเคราะห์ประเด็นที่ต้องระวังเมื่อเศรษฐกิจโลกฟื้นตัว

ที่มาของภาพ :  https://www.polyestertime.com/wp-content/uploads/2019/05/Global-economy-07-05-2019-min.jpg
 
        ความเสี่ยงของการฟื้นตัวของเศรษฐกิจโลกคราวนี้เพราะดูตลาดการเงินจะเริ่มห่วงภาวะฟองสบู่ในตลาดหุ้นและความเป็นไปได้ที่ธนาคารกลางสหรัฐอาจปรับอัตราดอกเบี้ยนโยบายขึ้นเร็วกว่าควร ซึ่งการฟื้นตัวของเศรษฐกิจโลกคงจะเริ่มในประเทศกลุ่มแรกเป็นสำคัญ คือ กลุ่มที่ได้ประโยชน์จากการฉีดวัคซีนก่อนและฉีดให้ประชากรได้ในจำนวนที่มาก ส่วนปัจจัยขับเคลื่อนการฟื้นตัวคงจะมี 4 ปัจจัย คือ

1. มาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจ ซึ่งในกรณีของสหรัฐ คือ วงเงินกระตุ้นเศรษฐกิจรอบใหม่กว่า 1.9 ล้านล้านดอลลาร์
2. นโยบายการเงินที่ผ่อนคลายมาก
3. เงินออมที่สะสมไว้ที่รอการใช้จ่ายที่ในกลุ่มประเทศอุตสาหกรรมอาจมีมากถึง 2.9 ล้านล้านดอลลาร์
4. เงินลงทุนต่างประเทศที่จะไหลกลับสหรัฐและประเทศอุตสาหกรรมจากประเทศตลาดเกิดใหม่ที่ฟื้นตัวช้า หรือมีแนวโน้มเศรษฐกิจไม่ดีเท่าประเทศอุตสาหกรรม

        นี่คือปัจจัยที่จะขับเคลื่อนการฟื้นตัว ซึ่งแต่ละปัจจัยจะให้ผลต่อการฟื้นตัวแตกต่างกัน เช่น มาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจรอบใหม่ 1.9 ล้านล้านดอลลาร์ ที่จะเป็นเงินโอนให้พลเมืองสหรัฐเป็นหลัก ทำให้คนกลุ่มล่างที่เดือดร้อนจะมีรายได้ที่จะใช้จ่าย อย่างไรก็ตามคนกลุ่มนี้ตอนนี้ลำบากและมีหนี้ที่ค้างชำระอยู่มาก จึงมีการประเมินว่า 1 ใน 3 ของเงินส่วนนี้คงจะเป็นเงินที่ถูกนำไปใช้จ่ายจริง ที่เหลือ 2 ใน 3 คงจะเป็นเงินที่นำไปชำระหนี้ซึ่งก็จะเป็นประโยชน์ต่อสถาบันการเงิน
 
        สำหรับเงินออมที่สะสมไว้รอการใช้จ่าย มีการวิเคราะห์ว่าเงินออมส่วนใหญ่อยู่ในมือคนชั้นกลางและผู้ที่มีรายได้ช่วงโควิดระบาดและยังไม่ได้ใช้จ่าย ซึ่งคนกลุ่มนี้มีอัตราส่วนของการใช้จ่ายเพื่อการบริโภคต่อรายได้ค่อนข้างต่ำ ดังนั้นการใช้จ่ายในลักษณะ pent-up demand หรือที่รอใช้จ่ายคงมีแน่นอน แต่คงไม่ใช่ทั้งหมดของเงินที่ออมไว้ ส่วนที่ไม่ใช้จ่ายคงเก็บออมต่อไปในรูปการณ์ลงทุนในตลาดการเงิน ส่วนเงินทุนไหลเข้าจากประเทศตลาดเกิดใหม่ก็จะเป็นเม็ดเงินที่จะถูกนำไปลงทุนในตลาดการเงินเป็นสำคัญ เพราะบริหารโดยนักลงทุนสถาบัน ไม่มีผลต่อการบริโภคโดยตรง แต่จะมีผลทางอ้อมจากความมั่งคั่งของนักลงทุนที่จะเพิ่มมากขึ้น
 
        ทั้งหมดชี้ว่าการฟื้นตัวของเศรษฐกิจจากเม็ดเงินเหล่านี้จะเป็นการฟื้นตัวที่นำโดยการบริโภคและการลงทุนในตลาดการเงินเป็นสำคัญ โดยการฟื้นตัวของเศรษฐกิจจะพุ่งแรงในช่วงแรกจากผลของการบริโภคที่รอใช้จ่าย (pent-up demand) และแรงสนับสนุนการบริโภคที่มาจากการปรับตัวสูงขึ้นของราคาสินทรัพย์ จากนั้นการฟื้นตัวคงจะกลับสู่ระดับที่เป็นปกติตามการขยายตัวของรายได้ที่จะเกิดขึ้นตามมา จากการผลิตและการจ้างงานที่จะขยายตัวตอบรับการใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้น ในแง่การกระจายการฟื้นตัวคงจะเป็นรูปตัว K คือ รายได้ของคนส่วนบนที่ได้ประโยชน์จากการมีงานประจำทำและมีสินทรัพย์จะขยายตัวมากกว่ารายได้คนส่วนล่าง ซึ่งเป็นคนส่วนใหญ่ที่ไม่มีสินทรัพย์และมีรายได้หลักจากการได้ทำงานและเงินช่วยเหลือของรัฐ สร้างความเหลื่อมล้ำของรายได้ให้มีมากขึ้น            
 
สำหรับประเด็นความเสี่ยงที่ต้องตามดูจะมี 3 เรื่อง ประกอบไปด้วย

1. แรงกดดันต่อเงินเฟ้อที่จะมีมากขึ้นจากต้นทุนการผลิตที่สูงขึ้นโดยเฉพาะราคาสินค้านำเข้าที่สูงขึ้นชัดเจนจากผลของโควิด และจากการขยายตัวของการใช้จ่าย แต่การเปลี่ยนแปลงของเงินเฟ้อคาดการณ์ของภาคธุรกิจ (Inflation Expectation) จากผลของการฟื้นตัวของเศรษฐกิจจะเป็นเครื่องชี้สำคัญว่าความเสี่ยงด้านเงินเฟ้อมีมากแค่ไหน ที่จะทำให้ธนาคารกลางขึ้นอัตราดอกเบี้ยนโยบายเร็วกว่าที่ประเมิน
2. ภาวะฟองสบู่ในตลาดการเงิน โดยเฉพาะหุ้นและอสังหาริมทรัพย์ที่ได้ประโยชน์จากเงินทุนไหลกลับ จากการลงทุนใหม่ที่มาจากการออม และจากความเชื่อมั่นของนักลงทุนที่ดีขึ้นตามการฟื้นตัวของเศรษฐกิจ ประเด็นนี้เป็นความเสี่ยงที่ต้องติดตามใกล้ชิด เพราะสามารถสร้างแรงกดดันต่อเสถียรภาพเศรษฐกิจได้ จากตัวอย่างที่เคยเกิดขึ้นก่อนปี 2008 ที่มีเงินทุนไหลเข้าสหรัฐจำนวนมากหลังวิกฤติเศรษฐกิจเอเชียปี 1997 นำไปสู่ภาวะฟองสบู่และวิกฤติเศรษฐกิจในที่สุด
3. แนวโน้มที่ประเทศอย่างสหรัฐจะขาดดุลบัญชีเดินสะพัดมากขึ้นจากการขยายตัวของการบริโภคและการนำเข้า ซึ่งจะสร้างแรงกดดันต่อค่าเงินดอลลาร์ นี่คือจุดอ่อนของการฟื้นตัวคราวนี้ที่ปัจจัยขับเคลื่อนการฟื้นตัวเป็นการบริโภคที่ไม่ใช่การลงทุน ทำให้การขาดดุลบัญชีเดินสะพัดจะสะท้อนการลดลงของเงินออมเพื่อนำไปบริโภค ทำให้โอกาสที่เศรษฐกิจสหรัฐจะขยายตัวได้ต่อเนื่องหลังการฟื้นตัวและมีการจ้างงานมากขึ้นจะมีน้อย เทียบกับในกรณีที่การฟื้นตัวถูกขับเคลื่อนด้วยการลงทุน เป็นการขาดดุลบัญชีเดินสะพัดที่ไม่มีคุณภาพเท่ากับกรณีที่ประเทศขาดดุลเพราะขยายการลงทุน

        แนวโน้มดังกล่าวทำให้นโยบายการเงินการคลังในสหรัฐต้องพร้อมปรับตัวหลังเศรษฐกิจฟื้นตัว เพื่อไม่ให้แรงกระตุ้นเศรษฐกิจจากนโยบายมีมากเกินไปจนบิดเบือนการจัดสรรทรัพยากรและสร้างความเสี่ยงต่อเสถียรภาพเศรษฐกิจ ทั้งนี้มี 3 เรื่องที่ผู้นำนโยบายจะต้องเตรียมปรับตัวหลังเศรษฐกิจฟื้นตัว ได้แก่ 

1. ปรับทิศทางของนโยบายการเงินไปสู่การสนับสนุนการขยายตัวของเศรษฐกิจอย่างมีเสถียรภาพ ซึ่งหมายถึงเตรียมที่จะขึ้นอัตราดอกเบี้ย เรื่องนี้ถ้าทำเร็วเกินไปหรือทำนอกเหนือการคาดหมายของตลาด ตลาดหุ้นก็จะตกใจและปรับตัวลงรุนแรง ง่ายสุดคือ เริ่มปูทางด้วยการหยุดการอัดฉีดสภาพคล่อง และเปลี่ยนการอัดฉีดมาเป็นการดูดซับสภาพคล่อง เพื่อลดปริมาณสภาพคล่องในระบบการเงิน ปูทางให้อัตราดอกเบี้ยระยะสั้นเริ่มขยับ พร้อมสื่อสารเพื่อปูทางไปสู่การปรับขึ้นของอัตราดอกเบี้ยในที่สุด 
2. การกระตุ้นเศรษฐกิจโดยมาตรการการคลังคงต้องทยอยถอนออก และทดแทนด้วยการปรับระบบการช่วยเหลือทางสังคม (Social Safety Net) ให้กลุ่มผู้มีรายได้น้อยที่ยังเดือดร้อน แม้เศรษฐกิจฟื้นตัวให้ได้รับความช่วยเหลืออย่างเป็นระบบต่อไป คือ ยกเลิกการให้ความช่วยเหลือแบบทุกคนได้ เป็นการให้ความช่วยเหลือตามความจำเป็น ตามระบบการให้ความช่วยเหลือใหม่ที่จะพัฒนาขึ้นมา นอกจากนี้ควรปรับระบบภาษีเมื่อเศรษฐกิจฟื้นแล้วและกลับมาขยายตัว เพื่อให้รัฐมีรายได้จากภาษีมากขึ้น เพื่อรองรับภาระหนี้สาธารณะที่สูงขึ้น 
3. สร้างระบบแรงจูงใจให้ภาคธุรกิจนำเงินออมที่มีในมือและภาคครัวเรือนที่ต้องการออมเพิ่มจากเงินที่ไม่ได้ใช้จ่าย ให้สามารถได้ประโยชน์จากภาษีของภาครัฐ เพื่อแปลงเงินออมเหล่านี้เป็นการลงทุนและการสร้างนวัตกรรม เพื่อเสริมสร้างความสามารถในการแข่งขันของประเทศ และรักษาสิ่งแวดล้อม

        โดยสรุปจะเห็นได้ว่าจะน่าเสียดายมากถ้าการฟื้นตัวคราวนี้เป็นการฟื้นตัวจากการใช้จ่ายเพื่อการบริโภคทั้งหมด โดยเศรษฐกิจไม่ได้โอกาสใช้เงินเหล่านี้พัฒนาศักยภาพการผลิตของประเทศให้สูงขึ้นโดยการลงทุน ประเด็นนี้สำคัญมากต่อการจ้างงานและความสามารถในการหารายได้ของประเทศในระยะยาว ซึ่งมีหลายประเด็นก็เป็นโจทย์สำหรับเศรษฐกิจไทยเช่นเดียวกัน
 
วิเคราะห์อัตราเงินเฟ้อกับผลกระทบต่อตลาดหลักทรัพย์
 
        ในช่วงที่ผ่านมาปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเคลื่อนไหวของตลาดทุนทั่วโลกมากที่สุด คือการคาดการณ์ภาวะเงินเฟ้อในสหรัฐ ซึ่งสาเหตุหลักเกิดจากสถานการณ์โควิด-19 ที่ดีขึ้นอย่างชัดเจนในสหรัฐ หลังมีการฉีดวัคซีนในวงกว้าง ทั้งในด้านจำนวนผู้ติดเชื้อรายวันที่ลดลง จำนวนผู้เสียชีวิตต่อวันที่ลดลง และจำนวนผู้ป่วยในโรงพยาบาลที่ลดลงเช่นกัน เมื่อบวกกับมาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจของสหรัฐที่มีมูลค่าสูงถึง 1.9 ล้านล้านดอลลาร์ ก็ยิ่งทำให้นักลงทุนกังวลว่าเงินเฟ้อในสหรัฐมีโอกาสทะยานสูงขึ้นเกินเป้าหมายระยะยาวที่ 2% ของ Fed ซึ่งอาจกดดันให้ Fed จำเป็นต้องลดวงเงิน QE เร็วกว่าคาด รวมทั้งอาจนำไปสู่การปรับขึ้นดอกเบี้ยนโยบายที่เร็วขึ้นอีกด้วย 
 
        ความกังวลเรื่องเงินเฟ้อสะท้อนชัดเจนในตลาดตราสารหนี้ทั่วโลก โดยอัตราผลตอบแทนพันธบัตรรัฐบาล หรือ Bond Yield อายุ 10 ปี ของสหรัฐ และอีกหลายประเทศรวมทั้งไทย ปรับขึ้นถึงเกือบหนี่งเท่าตัวในระยะ 3-4 เดือนที่ผ่านมา Bond Yield ที่สูงขึ้น นอกจากจะทำให้ราคาพันธบัตรลดลง ยังส่งผลให้ตลาดหุ้นได้รับผลกระทบในทางลบไปด้วย โดยเฉพาะหุ้นประเภทเติบโตสูง เช่น หุ้นเทคโนโลยี หุ้นเมกะเทรนด์ต่างๆ เพราะกำไรในปัจจุบันของบริษัทเหล่านี้ยังค่อนข้างน้อย มูลค่าของบริษัทจึงมาจากศักยภาพในการทำกำไรในอนาคตเป็นหลัก เมื่อใดที่อัตราดอกเบี้ยสูงขึ้น มูลค่าหุ้นกลุ่มนี้ก็จะลดลงตามอัตราคิดลด หรือ Discount Rate ที่สูงขึ้น
 
        สิ่งที่นักลงทุนในตลาดหุ้นเป็นห่วงมากที่สุดในเวลานี้ คือเงินเฟ้อในสหรัฐและทั่วโลกมีแนวโน้มจะกลับมาจริงอย่างที่สะท้อนในตลาดพันธบัตรหรือไม่ โดยปกติเมื่อเริ่มเกิดความเสี่ยงว่าเงินเฟ้อจะเร่งตัวสูงขึ้นกว่าระดับเป้าหมาย สูตรสำเร็จของธนาคารกลางคือการขึ้นดอกเบี้ยนโยบาย เพื่อลดความร้อนแรงของเศรษฐกิจ รวมทั้งอาจทำการดูดซับสภาพคล่องส่วนหนึ่งออกจากระบบการเงิน เพื่อให้ภาวะเงินตึงตัวขึ้น ที่น่ากังวล คือธนาคารกลางยุคนี้แทบไม่มีประสบการณ์ในการรับมือกับวิกฤติเงินเฟ้อเลย เพราะเงินเฟ้อทั่วโลกเคลื่อนไหวอยู่ที่ระดับเฉลี่ยเพียง 2-3% นับตั้งแต่ปี 2014 ขณะที่บางประเทศเช่น ญี่ปุ่น และกลุ่มยูโรโซน บ่อยครั้งต้องพยายามกระตุ้นให้เกิดเงินเฟ้อในระบบเศรษฐกิจด้วยซ้ำ  
 
        ดังนั้นจึงเชื่อว่ายังเร็วเกินไปที่เงินเฟ้อในสหรัฐและทั่วโลกจะเร่งตัวขึ้นสู่ระดับที่เป็นอันตรายต่อระบบเศรษฐกิจและตลาดทุนในระยะสองปีข้างหน้า ด้วยเหตุผลดังนี้

1. อัตราการว่างงานทั่วโลกยังอยู่ในระดับสูงกว่าระดับธรรมชาติค่อนข้างมาก ยกตัวอย่างในสหรัฐ อัตราการว่างงานก่อนเกิดวิกฤติโควิด-19 อยู่ที่ 3.5% แต่ในวันนี้ยังสูงถึง 6.2%
2. ระบบห่วงโซ่อุปทานของโลก ที่ได้รับผลกระทบในช่วงที่วิกฤตโควิด-19 เกิดขึ้นใหม่ๆ เริ่มกลับมาทำงานเกือบจะเป็นปกติแล้ว ซึ่งจะช่วยลดโอกาสการเร่งตัวขึ้นของต้นทุนการผลิต
3. กำลังการผลิตของทั่วโลกยังเหลือค่อนข้างมาก โดยเฉพาะในภาคบริการ จึงน่าจะเพียงพอในการรองรับการฟื้นตัวของกิจกรรมทางเศรษฐกิจและการเปิดประเทศ ยกตัวอย่างประเทศไทย อัตราการใช้กำลังการผลิตในปัจจุบันอยู่เพียง 64%
4. การมาของโควิด-19 ทำให้การซื้อของออนไลน์กลายเป็นพฤติกรรมปกติ ซี่งการที่ผู้บริโภคมีช่องทางในการซื้อสินค้าหลากหลายขึ้น ส่งผลให้การแข่งขันของผู้ประกอบการสูงขึ้น และทำให้การขึ้นราคาสินค้าทำได้ยากขึ้น

                โดยสรุปจะเห็นได้ว่าในระยะ 3-4 เดือนข้างหน้า เงินเฟ้อในสหรัฐและทั่วโลกมีแนวโน้มเร่งตัวขึ้น จากฐานที่ต่ำของปีที่แล้ว ซึ่งเป็นช่วงที่ทั่วโลกทำการ Lockdown เพื่อรับมือกับการระบาดของโควิด-19 ในรอบแรก แต่จะเป็นเพียงภาวะเงินเฟ้อสูงชั่วคราว จึงไม่น่านำไปสู่การเปลี่ยนแปลงนโยบายการเงินของธนาคารกลางสำหรับเศรษฐกิจไทย แนวโน้มเงินเฟ้อยังน่าจะอยู่ในระดับต่ำไปอีกนาน เพราะเศรษฐกิจยังขยายตัวต่ำกว่าศักยภาพมาก และภาคท่องเที่ยวคงใช้เวลาไม่ต่ำกว่า 2 ปี ถึงจะฟื้นตัวสู่ระดับใกล้เคียงเดิม ทำให้มองว่าตลาดหลักทรัพย์กังวลกับแนวโน้มเงินเฟ้อในสหรัฐมากเกินไป การปรับฐานของตลาดหลักทรัพย์ทั่วโลกในระยะสั้นอาจเกิดขึ้นได้ แต่ไม่น่าจะรุนแรง และยังเชื่อว่าตลาดหลักทรัพย์ไทยมีโอกาสที่จะปรับตัวได้ดีกว่าตลาดหลักทรัพย์อื่นๆ ในระยะหนึ่งปีข้างหน้า เพราะฐานของตลาดหลักทรัพย์ไทยยังมีการปรับตัวขึ้นไปไม่มากเมื่อเทียบกับตลาดหลักทรัพย์ของประเทศอื่นๆ
  
กลุ่มวางแผนกลยุทธ์และงบประมาณ
ฝ่ายยุทธศาสตร์และวางแผนธุรกิจองค์กร